در برخورد با مصدومی که دچار سوختگی شیمیایی شده است، چه اقداماتی انجام دهیم؟

منظور از سوختگی شیمیایی، سوختگی با موادی از قبیل اسیدها و بازها (قلیاها) است. شایعترین موادی که در محیط منزل باعث این نوع سوختگی می شوند، مواد چاه باز کن و سفید کننده های لباس هستند. سوختگی با مواد شیمیایی را همیشه باید عمقی فرض کرد و هیچ وقت نباید این سوختگیها را دست کم گرفت. در برخورد با سوختگی شیمیایی:

1- مانند هر آسیب دیگری، خونسردی خود را حفظ کنید و منطقی تصمیم بگیرید.

2- لباسهای بیمار آسیب دیده را در آورید.

3- اگر ماده شیمیایی حالت پودری دارد (مثل آهک یا سیمان) یا غلیظ است و روی سطح بدن چسبیده است (مانند اسید سولفوریک غلیظ)، ابتدا مواد پودری را با بورس و مواد غلیظ چسبیده به سطح بدن را با رعایت نکات ایمنی برای پیشگیری از آسیب به خودتان از سطح بدن پاک کنید.

4- هر چه سریعتر محل آسیب دیده را با آب فراوان ستشو دهید. حواستان باشد که مصدوم دچار هیپوترمی نشود. یادتان باشد که شستشو باید با آب فراوان و به مدت طولانی انجام گیرد. برای اسیدها حداقل نیم ساعت و برای قلیاها حداقل یک ساعت شستشو توصیه می شود.

5- شتشو باید در حالتی باشد که آب آغشته به ماده شیمیایی از روی سطح بدن سریع به پایین بریزد. مثلا بهتر است بیمار دوش بگیرد. حق ندارید بیمار را داخل وان قرار دهید. زیرا ماده شیمیایی حل شده در داخل آب ممکن است هنوز آنقدر قدرت داشته باشد که به قسمتهای سالم بدن آسیب بزند.

6- دقت کنید که چاهک تخلیه آب باز باشد و آب مخلوط با ماده شیمیایی زیر پاهای مصدوم جمع نشود و موجب آسیب دیدگی کف پاهای وی گردد.

7- خودتان کاور پلاستیکی روی لباستان بپوشید و حواستان باشد که پاشیدن آب مخلوط با مواد شیمیایی می تواند به شما آسیب یزند.

8- اگر چشمهای بیمار نیز دچار آسیب شیمیایی شده است، باز هم بهترین اقدام شستشوی سریع و فراوان با آب است.شستشو را به مدت طولانی ادامه دهید و هنگام انتقال بیمار به بیمارستان، در طول مسیر هم شستشو را قطع نکنید.

9- هیچ وقت سعی نکنید با استفاده از مواد خنثی کننده اثر ماده شیمیایی را از بین ببرید. مثلا هیچ وقت روی اسید، قلیا یا روی قلیا، اسید نریزید. این کار موجب تولید حرارت می شود و آسیب دیدگی بیمار را شدیدتر می کند.

10- بیمار را به روش مناسب به بیمارستان منتقل کنید. گفتیم که سوختگیهای شیمیایی متأسفانه در اغلب موارد عمیق هستند، بنا بر این، بیماران نیاز به اقدامات تخصصی دارند.

11- ظرف ماده شیمیایی را با خود به بیمارستان ببرید. برخی از مواد شیمیایی مانند اسید هیدروفلوریک و اسید فرمیک جذب بدن می شوند و عوارض سیستمیک جدی دارند. آگاهی پزشک معالج از نوع ماده آسیب رسان باعث می شود بتواند اقدامات پیشگیری و درمانی مناسب را هر چه زودتر شروع نماید.