وقتی پوست آسیب می بیند بافت فیبری موسوم به اسکار روی زخم تشکیل می شود تا آسیب را ترمیم کرده و از آن محافظت کند.
در بعضی موارد بافت اسکار اضافی رشد می کند و رویش های سخت و همواری به نام کلوئید بوجود می آورد.
کلوئیدها می توانند از زخم اصلی خیلی بزرگ تر باشند و بیشتر در قفسه سینه، شانه ها، لاله گوش و گونه ها یافت می شوند؛ هرچند آن ها می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کنند.
اگرچه کلوئیدها برای سلامت شما مضر نیستند، در زمینه زیبایی نگرانی هایی را بوجود می آورند.
علائم کلوئید
کلوئیدها از رشد بیش از حد بافت اسکار نشات می گیرند.
اسکارهای کلوئید از خود زخم اصلی بزرگترند.
- شاید هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا آن ها به طور کامل رشد کنند.
علائم کلوئید عبارتند از:
- یک ناحیه موضعی با رنگ صورتی یا قرمز
- ناحیه ای برجسته یا ناصاف روی پوست
- ناحیه ای که با گذشت زمان از بافت اسکار بزرگ تر می شود.
- لکه خارش دار پوستی
گرچه شاید اسکار پوستی خارش داشته باشد، اما معمولا برای سلامتی مضر نیست.
گاهی احساس ناراحتی، حساسیت یا تحریک ناشی از لباس یا سایر اشکال اصطکاک را تجربه می کنید.
اسکار کلوئید می تواند در قسمت های وسیعی از بدن شما ایجاد شود اما این حالت به طور کلی نادر است.
وقتی این اتفاق می افتد، بافت اسکار سفت و سخت شده و ممکن است با محدودیت حرکتی همراه باشد.
اغلب اوقات کلوئیدها بیشتر از لحاظ زیبایی شناسی نگران کننده اند تا سلامت. اگر کلوئید خیلی بزرگ باشد یا در محل کاملا قابل مشاهده ای مثل لاله گوش یا صورت قرار داشته باشد، خودتان متوجه می شوید.
علل کلوئید
اکثر انواع آسیب های پوستی باعث ایجاد اسکار کلوئید می شوند که برای مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اسکار آکنه
- سوختگی
- اسکار آبله مرغان
- سوراح کردن گوش
- خراش
- محل برش جراحی
- محل واکسیناسیون
بر اساس برآوردهای انجام شده 10 درصد مردم اسکار کلوئید را تجربه می کنند.
زنان و مردان به طور مساوی دچار این بیماری می شوند.
افرادی که رنگ پوست تیره تری دارند بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به کلوئیدند.
سایر ریسک فاکتورهای تشکیل کلوئید:
- نژاد آسیایی تبار
- نژاد لاتین تبار
- بارداری
- سن کم تر از 30 سال
کلوئیدها زمینه ژنتیکی دارند و این یعنی اگر یکی از والدین شما یا هر دو به این بیماری مبتلا باشند، احتمال ابتلای شما بیشتر است.
براساس یک مطالعه ژنی به نام AHNAK در تعیین اینکه چه کسانی به کلوئید مبتلا شده و چه کسانی از این بیماری در امان می مانند، نقش داشته باشد.
محققان دریافتند کسانی که ژن AHNAK را دارند بیشتر از دیگران دچار اسکار کلوئید می شوند.
اگر با ریسک فاکتورهای ابتلا به کلوئید آشنا هستید ممکن است بخواهید از پیرسینگ بدن، جراحی های غیرضروری و خالکوبی خودداری کنید.
مقایسه کلوئید با اسکارهای هیپرتروفیک
گاهی اوقات کلوئیدها را با انواع شایع تر اسکار موسوم به اسکارهای هیپرتروفیک اشتباه می گیرند.
اسکار هیپرتروفیک زخم مسطحی است که رنگ آن از صورتی تا قهوه ای متغیر است.
برخلاف کلوئیدها، اسکارهای هیپرتروفیک کوچکترند و به مرور زمان از بین می روند.
اسکار هایپرتروفیک در تمام جنسیت ها و قومیت ها به طور یکسان بروز می کند و معمولا از اشکال متنوع آسیب های فیزیکی یا شیمیایی مثل پیرسینگ یا عطرهای تند نشات می گیرد.
در ابتدا اسکارهای هایپرتروفیک تازه خارش آور و دردناک هستند اما با التیام پوست علائم آن کاهش می یابد.
با تمام گزینه های درمان اسکار هایپرتروفیک آشنا شوید.
درمان خانگی کلوئیدها
تصمیم گیری برای درمان کلوئید گاهی پیچیده است.
اسکار کلوئید نتیجه تلاش بدن برای ترمیم خود است.
بعد از برداشتن کلوئید بافت اسکار دوباره رشد می کند و گاهی این رشد بیشتر از قبل است.
قبل از هر پروسجر پزشکی سعی کنید درمان های خانگی را امتحان کنید.
روغن های مرطوب کننده ای که به صورت آنلاین در دسترس هستند می توانند به نرم ماندن بافت کمک کنند.
این روغن ها در کاهش اندازه اسکار موثرند بدون آنکه شرایط را بدتر کنند.
با گذشت زمان کلوئیدها حتی بدون درمان کوچک و صاف می شوند.
در ابتدا پزشک شما درمان های کم تر تهاجمی مثل پد سیلیکونی، پانسمان فشاری یا تزریق را توصیه می کند به خصوص اگر اسکار کلوئید جدید باشد.
این درمان ها باید به طور مکرر و دقیق انجام شوند تا اثربخش باشند و برای مشاهده تاثیر آن ها باید حداقل 3 ماه صبر کنید.
در مورد سایر داروها خانگی درمان اسکارهای قدیمی اطلاعات کسب کنید.
جراحی کلوئید
در مورد کلوئیدهای خیلی بزرگ با یک اسکار کلوئید قدیمی تر، برداشتن با جراحی گزینه خوبی است.
احتمال بازگشت اسکار کلوئید بعد از جراحی زیاد است با این حال گاهی مزایای برداشتن کلوئید بزرگ از ریسک اسکارهای بعد از جراحی بیشتر است.
کرایوسرجری به احتمال زیاد موثرترین نوع جراحی کلوئید است.
این فرآیند که کرایوتراپی نیز نامیده می شود اساسا با انجماد کلوئید با نیتروژن مایع انجام می شود.
به علاوه ممکن است پزشک شما تزریق کورتیکواستروئید را بعد از جراحی تجویز کند تا با این روش التهاب کاهش یافته و ریسک عود کلوئید کم تر شود.
درمان کلوئید با لیزر
برای انواع خاصی از اسکارها( از جمله بعضی کلوئیدها) پزشک درمان با لیزر را توصیه می کند.
در لیزردرمانی کلوئید و پوست اطراف با اشعه قوی تحت درمان قرار می گیرد تا ظاهر آن صاف تر و یک دست تر شود.
هرچند این خطر وجود دارد که لیزر درمانی با افزایش زخم و قرمزی، کلوئیدهای شما را بدتر کند.
اگرچه این عوارض جانبی گاهی از اسکار اصلی بهترند، شاید هنوز هم انتظار داشته باشید که نوعی زخم وجود داشته باشد.
لیزر درمانی برای سایر انواع اسکار پوستی نیز بکار می رود که همگی مزایا و مخاطرات مشابهی دارند.
پیشگیری از کلوئید
درمان اسکار کلوئید می تواند سخت باشد و همیشه موثر نیست.
به همین دلیل مهم است که از وقوع آسیب های پوستی که می تواند به اسکار کلوئید بیانجامد پیشگیری کنید.
قرارگیری در معرض نور خورشید یا برنزه شدن می تواند باعث تغییر رنگ بافت اسکار شده و آن را نسبت به پوست اطراف کمی تیره تر سازد.
وقتی زیر نور آفتاب هستید جای زخم را بپوشانید تا تغییررنگ ندهد.
در مورد کرم های ضدآفتاب و سایر روش های محافظت از پوست اطلاعات بیشتری کسب کنید.
چشم انداز بلندمدت
اگرچه کلوئیدها به ندرت عوارض جانبی منفی ایجاد می کنند، اما شاید از ظاهر آن ها خوشتان نیاید.
شما می توانید هر زمانی ، حتی پس از سال ها، کلوئید را درمان کنید؛ پس اگر اسکار شما را ناراحت می کند، آن را بررسی کنید.